www.rzeczpospolita2015.fora.pl

Mikołaj Liściowski

Ponieważ w RPP jest vacat po Hausnerze, należy wybrać jego następce. Kandydatury może zgłaszać co najmniej 35 posłów lub marszałek sejmu.

Mikołaj Liściowski

Nowa prawica zgłasza kandydaturę Jerzego Osiatyńskiego:
Jerzy Osiatyński, właśc. Epaminondas Jerzy Osiatyński (ur. 2 listopada 1941 w Rydze) – polski polityk, ekonomista, poseł na Sejm X, I, II i III kadencji, były minister w rządach Tadeusza Mazowieckiego i Hanny Suchockiej, doradca społeczny Prezydenta RP ds. ekonomicznych. Brat Wiktora Osiatyńskiego.
Życiorys
W 1964 ukończył studia na Wydziale Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie (obecnie Szkoła Główna Handlowa). Uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk ekonomicznych, a w 1990 tytuł naukowy profesora nauk ekonomicznych. Jest profesorem w Instytucie Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk.
Od 1963 do 1967 należał do PZPR. W połowie lat 70. zaczął wydawać dzieła zebrane Michała Kaleckiego. W 1980 związał się z „Solidarnością”. W latach 1989–1990 był ministrem–kierownikiem Centralnego Urzędu Planowania w rządzie Tadeusza Mazowieckiego. W okresie 1992–1993 zajmował urząd ministra finansów w rządzie Hanny Suchockiej. W latach 1989–2001 sprawował mandat posła na Sejm X kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego (przystąpił do powstałego w 1990 ROAD), I i II kadencji z listy Unii Demokratycznej i III kadencji z listy Unii Wolności. W 2001 nie ubiegał się o reelekcję, od 2005 przez kilka lat zasiadał we władzach Partii Demokratycznej – demokraci.pl.
Członek Polskiego Towarzystwa Socjologicznego oraz rady naukowej Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego.
12 października 2010 został doradcą Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego ds. ekonomicznych.

Fiodora Kirsanow

Prawo i Sprawiedliwość zgłasza kandydaturę Jana Czekaj.

Jan Czekaj (ur. 22 września 1950 w Pozowicach) – polski ekonomista, były wiceminister przekształceń własnościowych oraz były wiceminister finansów, były członek Rady Polityki Pieniężnej.

W 1973 ukończył studia w krakowskiej Wyższej Szkole Ekonomicznej (poprzedniczki Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie). Obronił następnie doktorat i habilitację. W 2003 otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych.
Zawodowo związany z Akademią Ekonomiczną w Krakowie, zajmował stanowiska od asystenta stażysty do profesora. Od 1998 kieruje Zakładem Rynku Kapitałowego, w 1999 objął funkcję dyrektora Centrum Badań nad Sektorem Finansowym, a od 2000 kierownika Katedry Rynku Kapitałowego. Od 1989 do 1992 był adiunktem w Instytucie Finansów w Warszawie. W latach 1996–2002 był profesorem Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie. Wykłada także w Wyższej Szkole Ekonomii i Informatyki w Krakowie.
W okresie 1994–1995 wchodził w skład Rady Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie. Od 1994 do 1996 zajmował stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Przekształceń Własnościowych. Od 1995 do 1996 zasiadał w Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. W tym samym okresie był członkiem rady nadzorczej Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych. W latach 1995–1997 przewodniczył radzie nadzorczej Banku Przemysłowo-Handlowego S.A.
W latach 2002–2003 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów, był zastępcą przewodniczącego Komisji Nadzoru Bankowego oraz Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych. W 2003 został powołany przez Sejm do Rady Polityki Pieniężnej I kadencji w miejsce zmarłego Janusza Krzyżewskiego. W 2004 wybrano go do Rady Polityki Pieniężnej II kadencji, zasiadał w niej do 2010.
Autor publikacji z zakresu nauk ekonomicznych, poświęconych funkcjonowaniu rynku kapitałowego, zarządzania finansami przedsiębiorstw oraz procesów transformacji gospodarki centralnie planowanej. W 2000 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.