www.rzeczpospolita2015.fora.pl

Mikołaj Liściowski

Przechodzimy do debaty nad projektem ustawy autorstwa Radykalnej Lewicy o podkreślaniu równości w miejscu pracy:
http://www.rzeczpospolita2015.fora.pl/laska-marszalkowska,143/radlew-p-u-o-podkreslaniu-rownosci-w-miejscu-pracy,1718.html
Debata trwa do godziny 21:00 18 września.

Mikołaj Liściowski

Na mównicę wchodzi Kazimierz Marcinkiewicz
Panie marszałku!
Wysoka Izbo!
Zdaniem Nowej Prawicy ten projekt ustawy jest kuriozalny. Nie należy nikomu ograniczać jego ubioru. Jest to naszym zdaniem zamach na wolność obywateli. Większość nie będzie mogła na przykład nosić zegarków, gdyż one są zazwyczaj dosyć drogie. A to wpłynie niekorzystnie na jakość ich pracy, gdyż będą się do niej w ten sposób spóźniać, gdyż nie będą mogli sprawdzić godziny.
Nowa Prawica nie poprze ustawy.
Dziękuję.

Trylogia

Panie Pośle!

Jest taka zada, że najpierw ustawę omawia wnioskodawca, a dopiero w następnej kolejności dochodzi do debaty po której kluby mogą wyrazić swoje zdanie na temat projektu.

Czy pozwoli pan na normalny zgodny z regulaminem przebieg debaty?

Dziękuję.

Fiodora Kirsanow

Kirsanow krzyczy:

Mikołaj Liściowski

Panie marszałku!
Wysoka izbo!
Pani posłanko Branicka-Popow!
W poprzedniej kadencji sejmu nie było takiej zasady. Odczytywano tylko uzasadnienie i treść ustawy. Oto stenogramy:
http://www.rzeczpospolita2015.fora.pl/debaty,72/
Może Pani sobie sprawdzić.
Dziękuję.

Trylogia

Przechodząc do zgodnego z regulaminem plany debaty.

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

Klub Radykalnej Lewicy zaproponował niniejszy projekt w celu zakończenia niezwykłego marnotrawstwa, oszust podatkowych i naprężania stosunków w zakładach pracy i co ważniejsze w szkołach poprzez zwyczaj podkreślania swojego majątku.

Różnice majątkowe są jednym z podstawowych elementów dyskryminacji w szkołach. Tysiące bogaczy chodzi w butach po 4 tys. złotych za parę kupionych z pieniędzy na Fundusz Reprezentacyjny. Jest to nieopodatkowany luksus. Te rzeczy mają miejsce w tym samym czasie gdy ich pracowników nie stać na nowe obuwie. Ta radykalna niesprawiedliwość powinna być przynajmniej ukrywana. Bo jest ona czymś czego należy się wstydzić. Wstydem jest to w jak drogich ubraniach chodzą posłowie, ale nawet ci, którzy nie chcą się tak ubierać i pudrować przed występami w mediach są zmuszeni rywalizacją o jak najlepszy wizerunek. Szczególnie dotyka to kobiety od których na wielu stanowiskach wymaga się wyglądu luksusowej prostytutki. W takiej sytuacji kobieta jest zmuszona przez presję kierownictwa do wydawania znaczącej kwoty swoich pieniędzy na stroje. To są gigantyczne koszty otrzymania przychodu, które nie są uznawane przez państwo. Podobnie jak koszty dojazdu do pracy. Ta rażąca niesprawiedliwość będzie przez nas na każdym korku rugowana.

Dziękuję.

Fiodora Kirsanow

Pani Kirsanow wchodzi na mównicę.

Mam pytanie do wnioskodawców, bo mi nie odpowiedzieli.

Pani Branicka Popow!

Czym jest "zada"? śmiech na sali i oklaski

Kirsanow schodzi z mównicy, jest wyraźnie wesoła.

Trylogia

Wysoka Izbo!

Nie będę odpowiadać na pytania niemerytoryczne, które nie dotyczą projektu.

Dziękuję.

Trylogia

Pan Poseł!

Przed chwilą twierdził, że ustawa depenalizuje posiadanie zegarków.

<Wyjmuje tablet i odwraca w stronę posłów.>

Są jednak rzeczy które się panu posłowi nie śniły.

Dziękuję.

Joakim Rawski

Na mównicę wchodzi Joakim Rawski

Panie marszałku!
Wysoka izbo!

Bardzo mądrą rzecz powiedział poseł Marcinkiewicz. Projekt ten to zamach na wolność obywateli. Skandaliczne jest nakazywanie obywatelowi jak ma się ten ubierać. Jeżeli pozwala mu na to pracodawca, to ten powinien mógł przyjść do pracy w obcisłym lateksowym stroju! Państwo ma już wpływ na to jak ma być edukowane dziecko, jaką religię ma wyznawać ,a teraz ma jeszcze decydować o czyimś stylu?! Wzywam wszystkich posłów, którzy nie chcą zrobić z Polski państwa Policyjnego, o głosowanie przeciwko temu projektowi.

Dziękuję

Marek Kohn

Panie Marszałku,
Wysoka Izbo,

Istotnie, Pan Marszałek raczył był naruszyć nieco dobry obyczaj, zdarza się. Nie mniej, skoro pani posłanka Branicka-Popow była już łaskawa zabrać głos, pozwolę sobie wyrazić kilka moich uwag w kontekście rzeczonego projektu regulacji. Podkreślam przy tym, że są to uwagi "na gorąco", po pobieżnym przejrzeniu projektu oraz przypomnieniu sobie regulacji konstytucyjnych.

W związku z tym, że ta ustawa w moim przekonaniu stoi w jasnej sprzeczności z wartościami, jakie wiele lat temu przyjęliśmy w polskiej konstytucji (np. naruszanie art. 31 ust. 1 - ograniczanie wolności, art. 32 ust. 2 - dyskryminacja, art. 47 - naruszenie prawa do decydowania o życiu osobistym), pozwolę sobie po prostu powiedzieć jej: "nie". Odrzucam dzisiaj dysputę polityczną nad samą ideą tego typu "równości". Pozwoli Wysoka Izba, że skupię się na pewnych elementach, które jaskrawo dowodzą, że polski Sejm zmuszony jest odrzucić ten projekt.

Należy przy tym podkreślić, że ustawa jest próbą całkowitej zmiany doktryny, w której to osobie oskarżonej udowodnić należy, że złamała regulację prawną, a nie ona ma udowadniać, że jej nie złamała. Zawarcie w akcie prawnym stwierdzenia "o ile ona nie udowodni, że nie przekroczyła maksymalnej kwoty ubrania", jest w głębokiej sprzeczności z podstawowymi zasadami rządzącymi naszym kręgiem kulturowym, czy wręcz samą konstrukcją państwa prawa. W tym kontekście istnieje ryzyko, że łamie art. 2 polskiej Konstytucji. O ile jest próbą realizacji zasad sprawiedliwości społecznej, chociaż jest to głęboko wątpliwe twierdzenie, to z pewnością przeczy zasadom demokratycznego państwa prawnego. Nie wspominam tu już o raczej przesądzonej sprzeczności z art. 42 ust. 3. Podkreślmy, że sam pozasądowy tryb postępowania budzi zastrzeżenia.

Należy rozważyć także sytuację, gdy ubiór nie jest elementem rytuału religijnego, a po prostu światopoglądu, czyli - jeśli konsekwentnie wywieść wnioski z art. 54 Konstytucji - również istniałoby ryzyko, że rzeczony przepis stoi w sprzeczności z ustawą zasadniczą. Wymieniam te wszystkie elementy regulacji prawnych, ale może ktoś powiedzieć, że Konstytucja dopuszcza ograniczenia wolności obywatelskiej. Istotnie, art. 31 ust. 3, wymieńmy te przesłanki: "tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób". W moim głębokim przekonaniu, żadna z tych przesłanek nie jest spełniona w rzeczonym projekcie ustawy. Pomijając elementy ideowe tego sporu, konsekwencją uchwalenia tej ustawy będzie złamanie Konstytucji. Ponadto, ze względu na to, że tego typu regulacje mogą być przedmiotem sporów międzynarodowych, mogą oznaczać także przykre konsekwencje dla Rzeczpospolitej Polskiej. Nie miałem czasu analizować np. regulacji MPPOiP, czy tym bardziej bogatego prawa społeczności europejskiej, natomiast sama logika i doświadczenia podpowiadają, że Polskę mogłyby spotkać smutne konsekwencje.

Wysoka Izbo, podkreślę: uchwalenie tej ustawy to ryzyko złamania siedmiu przepisów polskiej Konstytucji oraz ryzyko zobowiązań międzynarodowych RP. Ponadto, radykalny cios w wizerunek międzynarodowy Polski. Skutki społeczne tej regulacji z kolei będą żadne. Dobre samopoczucie projektodawców, rozwój zawiści między ludźmi, wzrost ilości donosów, marnowanie czasu poważnych instytucji. W związku z tym apeluję o odrzucenie tego projektu ustawy. Z samej zasady poszanowania dla polskiej Konstytucji. Z pewnością inni parlamentarzyści zwrócą uwagę także na fakt, że jest ona po prostu uderzeniem w wolność osobistą ludzi.

Dziękuję.

Trylogia

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

Pan poseł Rawski, który nie umie określić płci Pani Marszałek opowiada dyrdymały. Projekt nie podważa wolność obywateli do np. tego jaką religię mają wyznawać, czy o stylu ubioru. Natomiast w świecie rzeczywistym, a nie pana posła osoby są wyrzucane za nieodpowiedni strój z pracy i ze szkoły i oczywiście pan poseł nigdy się takimi przypadkami nie interesował. On interesuje się tylko zwiększeniem porannej dawki kawioru u swoich mocodawców.

Dziękuję.

Joakim Rawski

Kto tu nie rozróżnia płci?! Przecież widać, że debatę prowadzi Wice-marszałek Liściowski! A co do wyrzucania za nieodpowiedni strój, to doskonale o tym wiem, sam powiedziałem,że JEŻELI pracodawca im pozwala, to pracownik powinien móc się ubrać tak jak chce.

dobix

poseł Feldman

Panie Marszałku, Wysoka Izbo,

Niezależnie od tego, co mówi prawa część sali na temat tego projektu - że narusza on wolność osobistą, że jest niezgodny z Konstytucją - projekt ten jest bardzo ważnym krokiem na rzecz zwiększenia równości społecznej. Pod względem zgodności z Konstytucją projekt już przebadaliśmy. Co zaś do wolności osobistej, panowie libertarianie, państwo polega na tym, że aby zbudować stabilne społeczeństwo zrzekamy się pewnych wolności. Ja nie posiadam wolności zdemolowania mojemu sąsiadowi samochodu, jeżeli mu go zazdroszczę, co wzmacnia jego poczucie bezpieczeństwa w stosunku do jego własności.

To właśnie proponuje nasza ustawa. Jest oczywiste, że zawsze będą istnieć różnice w dochodzie obywateli, ale zawsze można te różnice niwelować. Badania wielokrotnie pokazywały, że kraje, w których wszyscy ubierają się względnie tanio to kraje, w których ludzie odczuwają, że w społeczeństwie panuje równość. Przychodzenie do szkoły czy pracy w niezwykle drogich ubraniach to cecha społeczeństw rozwijających się, w których jedna część ludności chce zamanifestować swoje bogactwo za wszelką cenę, a druga musi się temu przyglądać i rozważać nad własną biedą. W krajach socjaldemokracji odnoszących największe sukcesy, jak Szwecja, nikt nie zachowuje się w ten sposób. My chcemy stworzyć równe środowisko, w którym ubogi uczeń czy pracownik nie będzie czuł się na każdym kroku dyskryminowany oraz wykluczony. W końcu przecież poczucie istnienia równości społecznej lub nie również przekłada się na rzeczywistą równość.

Nasza ustawa poprawia wolność obywateli - wolność do życia w społeczeństwie promującym równość i uznającym równość za prawdziwą, wymagającą obrony wartość. Nikt nikogo nie karze za sukces, nikt też nie każe ubierać się w worki od ziemniaków - proponowany górny próg ok. 1100 zł w tym momencie jest naprawdę duży. Nikomu nie stanie się krzywda, jeśli nie założy do pracy szalu Hermès za 3000 złotych.

Marek Kohn

Panie Marszałku,
Wysoka Izbo,

Jeżeli pan poseł przebadał projekt z Konstytucją, to proszę się podzielić wnioskami. Zwłaszcza w odniesieniu do trybu pozasądowego, a także zawartego w projekcie domniemania winy, który wprowadzacie w swojej ustawie. Szczególnie obrony tego drugiego elementu w wykonaniu nowoczesnej, rzekomo demokratycznej, formacji jestem ciekawy. Proszę także o wyjaśnienie, w jaki sposób obecny stan prawny narusza bezpieczeństwo, porządek publiczny, ochronę środowiska, zdrowie, moralność publiczną bądź wolności i prawa innych osób. Bowiem te przesłanki są wymagane, by ograniczać wolność jednostki. A niewątpliwie narzucanie jej tego, jak ma kształtować swój ubiór, narusza jej wolność. Kwestią ocenną jest, czy to dobrze, czy źle. Ale narusza, więc zgodnie z ustawą zasadniczą, muszą być do tego określone przesłanki. Słucham.

Proszę także o podanie, w jakim kraju Unii Europejskiej istnieje taka regulacja prawna? Nie mówimy o obyczaju, czy pewnej kulturze zachowania, jak w rzeczonej Szwecji. Proszę o podanie konkretnych aktów prawnych.

W odniesieniu do przykładu samochodowego - panie pośle, no właśnie, podał pan przykład, który jest dowodem na to, że regulacje są zbędne. Pana sąsiad ma świetny samochód, a pan go nie demoluje. Nie potrzebna do tego była żadna "równościowa" regulacja. Nie musiał się ograniczać, wybierać samochodu o wartości do, powiedzmy, pięćdziesięciu tysięcy.

Wysoka Izbo, jak dotąd podtrzymuję swoją opinię. Pan poseł zupełnie mnie nie przekonał, ani argumentami prawniczymi, ani rzekomymi argumentami socjologicznymi. Jeżeli posiada pan badania w kwestii wpływu ubioru społeczeństwa na... właśnie, na co, na równowagę społęczną, tak? Jeżeli posiada pan konkretne, naukowe wyniki badań, również proszę się nie krępować i je przedstawić. W chwili obecnej ta dyskusja to opary absurdu. Polska ma problem wysokiego bezrobocia, ogromnego zadłużenia, a lewica proponuje marginalny problem, który naprawdę nie jest kluczowy dla milionów Polaków. Trochę powagi, lewico.

Dziękuję.

Trylogia

Wysoka Izbo! Posłanki i Posłowie!

Pan poseł Kohn czasami wychodzi w z domu i jedzie do pracy, a pewnie nawet ogląda telewizję. Gdy pan poseł Kohn będzie oglądał mecz, czy Olimpiadę zauważy, że strój sportowców jest jednolity. Jeśli wejdzie do restauracji również zobaczy pracowników w stroju jednolitym, podobnie z ochroniarzami, tramwajarzami i setkami innych pracowników. Strój tramwajarzy nie łamie Art. 31. Ust. 1. Konstytucji podobnie jak mundury żołnierzy nie łamią tego artykułu. Nasza regulacja jest znacznie bardziej łagodna w tym względzie. Oczywiście polecam panu zająć się łamaniem Art. 31. Ust. 1. poprzez wprowadzanie jednolitego umundurowania w wojsku i policji. Jestem przekonana, że rozbawi pan do łez Trybunał Konstytucyjny i wreszcie będzie z pana jakiś pożytek, dla innych.

Art. 32. Ust. 2. również nie jest łamany przez tę ustawę z bardzo prostego powodu przepis obowiązuje wszystkich. Nie ma też osób, które ze względu na cokolwiek nie mógłby się do niego dostosować. Jeśli pan natomiast zna grupę, która mogłaby być dyskryminowana ze względu na naszą ustawę proszę podać ten kazus i odpowiednio zmienimy ustawę, by osoby te nie podlegały dyskryminacji. Pan nie wymienił takiej grupy, czyli dał pan całkowicie pusty zarzut.

Ostatni wymieniony przez pana Art. 42. nie ma związku z ustawą, gdyż nie reguluje ona życia osobistego. Praca i szkoła nie są przestrzenią realizacji życia osobistego. Ustawa nie zabrania ludziom chodzić w drogich ubraniach po teatrze, czy po kinie, gdy się odpoczywa w czasie wolnym.

Dodatkowo nie ma odwrócenia i domniemania winy, gdyż ustawa opisuje jedynie procedurę mającą miejsce w zakładzie pracy od której można się odwołać do sądu. Obecnie w zakładach pracy pracodawcy stosują kary za złamanie regulaminu nie zbierając dowodów od tak bez jakiejkolwiek kontroli i pracownik który się nie zgadza z karą odwołuje się do sądu. Cały obowiązek pracownika nie jest również udowodnieniem niewinności, ale jedynie przekazaniem dowodów w sprawie. Tak się składa, że w takiej sprawie główny materiał dowodowy jest w ręku osoby oskarżonej. Może pan poseł nie zdaje sobie sprawy, ale ukrywanie dowodów jest w Polsce czymś nielegalnym, więc wypisany tutaj obowiązek przekazania posiadanych materiałów dotyczących ceny kompletu w którym osoba chodzi po miejscu pracy jest jak najbardziej zrozumiały. Jeśli nie podobają się panu posłowi sformowania w ustawie po to pan poseł ma możliwość zaprezentowania poprawki, by sformowania te były lepsze. Na tym polega pańska praca o czym być może pan poseł nie wie.

W kwocie ponad 1100 złotych nie mieszczą się wyłącznie jakiś szczególne elementy stroju jak złocone prawosławne krzyże i ornaty. Większość światopoglądów związanych z szczególnym strojem jest związanych z ruchami kontrkulturowymi i w tym wypadku poza ludźmi z „światopoglądem” szpanowania strojem przed innymi i puszeniem się swoim bogactwem nie ma grupy, która mogłaby być dyskryminowana. Zresztą gdyby taka grupa istniała, to samo jej istnienie opierałoby się na wykluczeniu z niej większości polaków ze względu na ich status materialny i taka grupa nie powinna być postrzegana jako dyskryminowana, ale dyskryminująca.

Wracając już do absurdalnego zarzutu opartego na Art. 31. Konstytucji. Chcę podkreślić, że podkreślanie różnic w statusie materialnym w szkole godzi w moralność publiczną. Jest gigantycznym wstydem całego naszego kraju. Rosnące nierówności i ich eskalacja grozi konfliktami społecznymi w miejscu pracy, poczuciu własnej wartości wielu milionów Polaków i może prowadzić do depresji. Kobieta zmuszona swoim ubóstwem do wyróżniania się ubogim wyglądem względem innych osób w zakładzie pracy w sposób oczywisty jest narażona na trwałe problemy psychiczne, na rosnącą frustrację. Któregoś dnie może być tak sfrustrowana, że w zakładzie pracy dojdzie do przemocy. Jeszcze wyraźniej ten problem pojawia się w szkole, gdzie część kobiet jest gotowa prostytuować się w galeriach handlowych za ubrania, by nie wyglądać biedniej od swoich znajomych ze szkoły. Takie prostytuowanie się zagraża w sposób oczywisty jej zdrowiu, a nawet życiu gdyż wiele chorób wenerycznych nie jest uleczalnych. Gdyby pan poseł chwilę się nad tym zastanowił nie marnowałby czasu na swoje bezsensowne tyrady.

Dziękuję.

Marek Kohn

Panie Marszałku,
Wysoka Izbo,

Mam nadzieję, że w koncu możliwa będzie poważna dyskusja. Za to nam płacą, pani poseł, i pozwoli pani, że oceną jakości wykonywanej przeze mnie pracy zajmą się wyborcy.

Pani poseł, jeśli chodzi o stroje mundurowych to mamy tutaj wprost przyczynę służącą porządkowi i bezpieczeństwu - po prostu funkcjonariuszy jest łatwiej rozpoznać. Strój ten podlega także określonej regulacji prawnej, która dopuszcza tego typu ograniczenie ze względu na oczywisty ważny interes społeczny. W odniesieniu do kwestii obsługi kelnerskiej czy zawodników na olimpiadzie, ale także mundurowych, nie narusza to ich wolności, bo jest elementem ich swobodnego wyboru zawodu. W ten sam sposób jak nie naruszają go choroby zawodowe, bo pracownik podejmuje się ich z określonej przyczyny. Natomiast te ryzyko jest dopuszczone przez państwu również ze względu na interes publiczny. W tym sensie Ci wszyscy pracownicy dobrowolnie zrzekają się czasowo swojej wolności. W przypadku wspomnianej ustawy nie ma elementu dobrowolności, tylko przymus. No chyba, że będzie pani przekonywać, że można przecież wyjechać z kraju... Dlatego właśnie nie zgłaszamy wniosków do Trybunału Konstytucyjnego w przypadku armii, tylko w przypadku regulacji nieprzemyślanych.

Dyskryminacja jest dyskusyjna, fakt, natomiast odrzucenie tego zarzutu nie jest takie proste. Można sugerować, że mamy do czynienia tutaj z dyskryminacją ze względu na status majątkowy i możliwość jego ekspresji. W tym kontekście mam pytanie pomocnicze - jak ustawa odnosi się do kadry zarządzającej, do prowadzących daną działalność, do właścicieli? Czy także ich, państwa zdaniem, ma obejmować regulacja? Jeśli tak, czy nie uważa pani za godzącą w zasadę "nemo iudex causa sua", ocenę tego, czy wówczas taka osoba złamała regulamin, przez samego zainteresowanego?

W kwestii domniemania winy, nie zgadzam się z panią poseł. Rozumiem pani tok rozumowania, jednak jest on sprzeczny z ogólnie przyjętą praktyką. Wyjaśnię pani poseł, jak to powinno - w moim przekonaniu - przebiegać, jeśli założymy, że warto nad tą ustawą w ogóle pracować. Słuszna procedura powinna być taka, że pracodawca nie tylko stwierdza, że złamano obowiązek, ale musi przedstawić określone dowody. Mając fotografię - tutaj zresztą pojawia się kolejna wątpliwość, czy to jest w pełni dopuszczalne - powinien ocenić, przedstawić konkretne wyliczenia, dopiero na ich podstawie ewentualnie podejmować określone działania. To, że dzisiaj następują sytuacje, które być może są błędne (zależy o jakim łamaniu regulaminu mówimy), nie jest powodem sankcjonowania tego typu decyzji. Zwłaszcza, że w praktyce konsekwencje na przykład złośliwej działalności współpracowników czy nękania przez pracodawcę, mogą być opłakane. Argument, że pracownik może korzystać przecież z sądownictwa jest o tyle słuszny, o ile dość naiwny w odniesieniu do praktyki.

Pani poseł, z całym szacunkiem - jest pani z pewnością osobą obytą w świecie, znającą się na wielorakich światopoglądach. Natomiast dziwi mnie, że jako przedstawicielka stronnictwa lewicowego, próbuje pani narzucać, jakie światopoglądy będą się mogły dzięki państwa ustawie wyrażać, a jakim potencjalnie taka ekspresja zostanie odebrana. Ludzie mają prawo chodzić w jakich strojach im się podoba, dopóki nie powoduje to oczywistego zgorszenia, i pani poseł, doskonale oboje wiemy o jakie zachowania chodzi. Naprawdę fakt, że ktoś ma zegarek za powiedzmy, pięćset złotych - czyli wg standardów europejskich zegarek z dolnej półki - i powiedzmy garnitur za tysiąc złotych, nie oznacza, że jest od razu bogaczem. Dorzućmy do tego prawniczą togę, buty - nawet te zwykłe to koszta kilkudziesięciu złotych, a mówiąc o tych porządnych, nawet kilkuset złotych. Naprawdę, w pewnych zawodach ze względu na dress code - pewne minimum. No naprawdę, nie chcę się bawić w jakieś wyliczania, bo to nieco uwłaczające. Do tego jeszcze forma permanentnej inwigilacji przez pracodawcę czy współpracowników. Naprawdę, zakrawa to o absurd.

Nie chcę, żeby mnie pani poseł źle zrozumiała - nie chodzi mi tu teraz o podwyższanie kwoty, czy o tworzenie kolejnych wyjątków dla grup zawodowych, natomiast tego typu regulacje wydają się być co najmniej bezcelowe. Naprawdę wierzmy w Polaków, a Ci, którzy mają określone problemy z patrzeniem na strój innych - zasługują na pomoc w poradzeniu sobie z tym problemem, z depresją, bo to rzeczywiście poważne problemy XXI wieku. Ale to nie znaczy, że ma być zgoda na wprowadzanie tego typu regulacji, bo one nikomu nie pomogą. Więcej - uważam, że to one zaostrzą konflikt społeczny w Polsce, przez wzrost ilości donosów, sporów sądowych etc.

Argumenty z prostytucją odrzućmy - w sensie prawnym prostytucja nie jest zawodem. Nie jest wprawdzie nielegalna, natomiast - w rozumieniu państwa ustawy - jest wykonywana w czasie wolnym. Nie mamy bowiem do czynienia z zakładem pracy. Zresztą, w wielu zawodach nie mamy do czynienia z zakładami pracy - jak odnoszą się państwo np. do działalności wykonywanej osobiście, na zlecenie, acz w godzinach i miejscu określanym przez pracodawcę?

Dziękuję.

Joakim Rawski

Na mównicę wchodzi Rafał Rawski

Panie Marszałku,
Wysoka Izbo,

Panie Feldman, powiedział Pan przed chwilą takie oto zdanie

Trylogia

Wysoka Izbo! Pani Marszałek! Posłanki i Posłowie!

Pan poseł Kohn nie słuchał wyraźnie mojego pytania. Mówiłam wyraźnie o tramwajarzach i ich mundurach. Nie mają one na celu, żadnego dobra publicznego. Najczęściej rozpoznaje się tramwajarzy po tym, że kierują tramwajem. Dodatkowe elementy jak specjalne czapki są zbędne. Argument z swobodnego wyboru zawodu kelnera jest już całkowitym nonsensem. Ludzie pracujący w tym zawodzie w większości nie wiążą z nim przyszłości i jest to zawód wybrany z przymusu ekonomicznego. Powiem panu więcej gdyby ludzie mogli wybierać zawody swobodnie, to większość by je zmieniła. Mamy tutaj presję ekonomiczną, a nie wybór. Taka presja nie może być usprawiedliwieniem odebrania jakiejkolwiek wolności.

Odpowiadając na pańskie pytanie. Ustawa dotyczy wszystkich osób zatrudnionych w danym zakładzie pracy. W wypadku firmy kierowanej przez właściciela nie jest on pracownikiem, tylko osobą prowadzącą własną działalność gospodarczą. Natomiast w wypadku spółek akcyjnych przepisy nie obowiązują tych akcjonariuszy którzy nie są jednocześnie zatrudnieni w danej spółce i jak już panu wspomniałem nie ma tutaj sądu.

Jeśli ktoś ma w Polsce garnitur za tysiąc złotych i zegarek za pięćset złotych i nie jest na własnym ślubie, ale jest to jego strój roboczy do pracy, to mamy do czynienia z człowiekiem w sposób oczywisty ponadprzeciętnie bogatym. Średnio z pensji Polaka 25% pieniędzy idzie na jedzenie. Im mamy do czynienia z uboższymi ludźmi tym udział ten jest większy. Średnie wydatki na mieszkanie Polaków wynoszą 20% pensji. Przy średniej płacy 1900 zł z której utrzymuje się dwie, a ostatnio częściej ponad trzy, lub cztery osoby, ze względu na wysokie bezrobocie posiadana marynarka o wartości 1000 złotych może być u większości Polaków zakładana tylko na szczególne okazje, bo taki wydatek wymaga wzięcia kredytu. Szczególnie tysiące Polaków na umowach śmieciowych nie może nawet czegoś takiego jak kredyt otrzymać. Ktoś z tak bogatym strojem roboczym jest w sposób oczywisty bogaczem, a nie przeciętnym Polakiem. A jeśli chodzi o ten cały blichtr niektórych zawodów, to ustawa ma zamiar ludzi od tego blichtru uwolnić. Jeszcze całkiem niedawno tego blichtru nie było i ten proceder strojenia pawich piór przez np. prawników trzeba natychmiast ukrócić, bo on im szkodzi. Ci ludzie zamiast wydać na książki, wyjazdy, oraz na działalność charytatywną podlegają presji „prawniczej mody”. W PRL-u pod tym względem było znacznie lepiej, gdyż istniały tanie garnitury w których mogli chodzić nie wyróżniając się od swoich ubogich klientów.

Jeśli pan przedstawi poprawkę dotyczącą kwestii procedury opisanej w Art. 6. Ustawy prawdopodobnie ją poprę, choć nie uważam by obecne zapisy były w jakikolwiek sposób niezgodne z prawem.

Dziękuję.

Joakim Rawski